فرار کودکان از خانواده
شاید تا به حال بارها این خبر به گوشتان رسیده باشد که کودکی از محیط خانه و اعضای خانواده خود فرار کرده است و پلیس بعد از پیدا کردن او، متوجه شده است که کودک نمی خواهد به هیچ عنوان به محیط خانه برگردد، زیرا مورد آزار و اذیت های جسمانی و روحی قرار گرفته است و روزهای سختی را در کودکی خود گذرانده است.
امروزه کودکان بیش از گذشته مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و خانواده ها به دلیل مشغله های شغلی و زندگی خود، وقتی برای کودکان خود نمی گذرانند و معمولا به دلیل گیر افتادن در دامن اعتیاد نمی توانند خرج هزینه های زنگیشان را تامین کنند و خانواده خود را تحت فشار می گذارند یا زمانی که مواد مخدر به بدنشان نمی رسد، عصبی و پرخاشگر می شوند و با واکنش های فیزیکی، به کودک و همسر خود آسیب می زنند.
فرار از منزل به معنای دور شدن فرزندان از محیط خانه به مدت 24 ساعت می باشد که بدون میل و اجازه والدین می باشد. بعد از فرار از خانه، خطراتی کودکان را تهدید می کند که در ادامه مقاله به شرح آن ها می پردازیم.
فرار دختران از خانه
فرار از خانه
دلایل مختلفی برای فرار از منزل برای کودکان وجود دارد که خیلی از اوقات کودکان پیدا نمی شوند و با دزدیده شدن توسط افراد سودجو و سو استفاده گر، ربوده می شوند و معمولا به افراد دیگر فروخته می شوند یا به کشورهای مجاور منتقل می شوند.
اما گاهی اوقات نیز اتفاقات بدتری برای کودکانی که از خانه خود فرار می کنند، می افتد و کسانی که آن ها را تک و تنها در خیابان ها پیدا می کنند و بعد از دزدیدن آن ها، اعضای بدنشان را می فروشند و به این ترتیب کسب و کار خود را گسترش می دهند.
کودکان تنها قربانیان ظلم و ستم های والدین و اعضای خانواده هستند و بیشترین ضربه روحی و جسمی را دچار می شوند زیرا اغلب خانواده ها برای سرکوب کردن احساسات خود، نشان دادن قدرتشان، حسشان را بر سر کودکان خالی می کنند.
ناتوانی در فرزند پروری
مهم ترین مشکل خانواده ها و دلیل اصلی فرار کودکان از منزل، ناتوانی والدین در فرزند پروری است. گاهی اوقات پدر و مادر بدون اختیار و اراده قلبی خود فرزندانی را به دنیا می آورند و متوجه می شوند که هیچ دانشی در رابطه با فرزند پروری و نیازهای او ندارند.
گاهی اوقات والدین تصور می کنند همین که به کودک خود آب و غذا دهند و نیازهای جسمانی او را رفع کنند دیگر وظیفه دیری در قبال او ندارند، اما در واقعیت نیازهای روحی و عاطفی کودک بسیار مهم تر است زیرا در سنین کم، شخصیت او شکل می گیرد و بممکن است همین دعواها و پرخاشگری ها در زمان کودکی، باعث شود فرد شخصیتی غیر اجتماعی پیدا کند و نتواند با دیگران ارتباط برقرار کند.
مشکلات بعد از فرار
اما مهم ترین بخش فرار از منزل مشکلاتی است که بعد از آن برای افراد اتفاق می افتد. معمولا دخترها به دلیل غفلت پدر و مادر، فقر، تبعیض، خشونت و ازدواج اجباری و …
دختر و پسران فراری برای امرار معاش و گذراندن زندگی خود به کارهایی مانند سرقت، توزیع مواد مخدر و مشروبات الکلی، کالاهای غیر مجاز، عضویت در باندهای مخوف و خطرناک، مجبور شدن به اعمال فحشا و کثیف و … می پردازند.
در برخی از موارد نیز این کودکان و نوجوانان که معمولا در سنین 13 تا 18 سالگی از خانه خود دور می شوند، توسط حوادث مختلف کشته می شوند و در بعضی مواقع کالبد آن ها پیدا نمی شود.
کودکان و نوجوانان بعد از فرار از منزل برای زندگی به پارک ها، خانه های فساد، ساختمان های متروکه و … می روند و مدام از مکانی به مکان دیگر در حرکت هستند که کسی نتواند آن ها را پیدا کند.
مشکلات ناشی از فرار
پیامدهای منفی فرار از خانه
با این که تعداد کودکان فراری پسر نسبت به دختران بسیار کمتر است اما تعداد پسر بچه های فراری هم در این چند سال اخیر بسیار بیشتر از سال های گذشته شده است و همچنین پیامدهای منفی فرار دختران از خانه بسیار بیشتر از پسرها بوده است به همین علت فرار آن ها بیشتر به نظر می رسد.
دخترهای نوجوان بعد از فرار خانه به محیط های نا امن و خطرناک پناه می برند و زمانی که پلیس آن ها را پیدا می کند، دلیل اصلی فرارشان را دوری از یک محیط آزار دهنده و پناه بردن به یک محیط امن و جدید، می باشد.
معمولا دخترها بعد از پیدا شدن هم، آوازه فرارشان در محیط زندگی و کوچه های اطراف می پیچد و نمی توانند دیگر مانند سابق به زندگی خود ادامه دهند.
معمولا فرار از منزل در شهرستان ها بیشتر اتفاق می افتد زیرا برخی عقاید و سبک های زندگی سنتی در این شهرها مانند گذشته پا برجا است و خانواده ها بدون نظر خواستن از فرزندان خود برای آن ها تصمیم می گیرند یا به علت شرایط اقتصادی نا مطلوب مشکلات زندگی را بر سر اعضای خانواده و فرزندان خود خالی می کنند.
پیشگیری از فرار
با توجه به آمار روز افزون فرار از خانه، توصیه هایی به والدین جهت پیشگیری از فرار کودکان شده است.
1. ارتباط بهتر با فرزندان: اولین راهکار برای کاهش میزان فرار کودکان و نوجوانان از محیط خانواده، برقراری ارتباط موثر با فرزندان می باشد.
سعی کنید با آن ها بیشتر وقت بگذارنید، خواسته هایشان را بشنوید و برای رفع نیازهایشان تلاشتان را بکنید تا بخاطر موارد جزئی و رفع خواسته های زندگی، به افراد و مکان های مختلف نروند.
2. به وضعیت روانی فرزندان توجه کنید: معمولا کودکان با بزرگ شدن، از نظر احساسی طغیان می کنند و حس استقلال طلبیشان نسبت به قبل بسیار بیشتر شده و تصمیم می گیرند خودشان زندگیشان را از نو بسازند.
یا ممکن است در محیط خانواده آزار ببیند و نتوانند محیط خانه را تحمل کنند به همین علت به دلیل فشار و استرس زیادی که به آن ها وارد می شود، خانه خود را ترک می کنند.
3. تهدید فرار از خانه را جدی بگیرید: معمولا نوجوانان بارها به والدین خود اعلام می کنند که می خواهند از خانه فرار کنند و دیگر با آن ها زندگی نمی کنند، اما والدین اهمیتی به صحبت های آن ها نمی دهند زیرا تصور می کنند که یک فرد کم سن و سال از عهده زندگی خود بر نمی آید و هیچ وقت به صورت جدی فرار نمی کند، بنابراین توصیه ما این است که هرگونه تهدید فرار از خانه را جدی بگیرید.
فرار فرزندان از خانه
جمع بندی
کودکان به دلایل مختلف از محیط خانه خو اعضای خانواده فرار می کنند و ممکن است اتفاقات و حوادث ناگواری برایشان بیفتد که نتوانند دیگر مانند گذشته به زندگی خود ادامه دهند، پس توصیه های ما را از جهت پیشگیری از فرار جدی بگیرید و با فرزندان خود بیشتر وقت بگذرارند.