احساس امنیت
کودکان حساس ترین قشر جامعه هستند که ممکن است کوچک ترین خطری در ذهن آن ها تثبیت شود و علاوه بر مشکلات جسمانی که برایشان پیش می آید، دچار مشکلات و آسیب های روحی نیز می شوند.
اگر پدر و مادر نتوانند کودکشان را از خطرات جامعه حفظ کنند، این کودک کم کم از ورود به اجتماع و داشتن حضور فعال در عرصه های مختلف علمی، اجتماعی، شغلی و …. اجتناب می کنند و به فردی منزوی و گوشه گیر تبدیل می شوند.
عدم احساس امنیت کودکان
چند نمونه از علل اصلی عدم احساس امنیت کودکان زیر سن قانونی، شامل موارد زیر می باشند:
- خانواده کودک را برای مدت زمان طولانی در خانه تنها بگذارند و به افرادی که به خانه آن ها مراجعه می کنند و با کودکشان ارتباط برقرار می کنند، اهمیتی نمی دهند.
- کودکان نسبت به نوجوانان و جوانان به محبت و توجه بیشتری نیاز دارند و زمانی که از والدین خود کم توجهی می بینند به افراد غریبه و مختلف پناه می برند تا این کمبود محبتشان را جبران کنند.
- خانواده وظیفه برقراری امنیت روانی کودک را دارد و زمانی که او را در خانه تنها می گذارند یا او را به هر دلیلی دعوا می کنند و با او بد رفتاری می کنند موجب ایجاد ترس و استرس در وجود کودک می شوند.
- یکی دیگر از ابزاراتی که موجب آسیب های روانی و از بین رفتن احساس امنیت کودکان می شود، دیدن مداوم شبکه های تلویزیون و استفاده از بازی های کامپیوتری، آسیب های فراوانی را به همراه خواهد داشت. از جمله آسیب های خطرناکی که کودکان به آن دچار می شوند شامل پرخاشگری و خشونت علیه دیگران است.
- هنگامی که کودکان دچار تنش و استرس و ترس از تنهایی می شود، تاثیراتش را به وضوح در زندگی خود مشاهده می کند، به این صورت که ممکن است در همان دوران کودکی نتواند دیگر به تنهایی در اتاق بخوابد یا در بزرگسالی دچار اضطراب و کمبود اعتماد به نفس شود.
- ممکن است پدر و مادر به دلیل کم توجهی به فرزندان خود، آن ها را به افراد مختلف بسپارند و یا به دلیل گران بودن هزینه های زندگی و امرار معاش، ساعت های طولانی را در محل کار و اضافه کاری بگذارنند و کودکان خود را به پرستاران یا همسایه و افراد مختلف می سپارند که این موضوع یکی از علل اصلی عدم امنیت کودکان می باشد و منجر به آزارهای فیزیکی و روحی می شود.
احساس امنیت
راه های افزایش امنیت برای کودکان
همانطور که می دانید کودکان از بدو تولد تا اواسط بزرگسالی با پدر و مادر خود زندگی می کنند و اگر نتوانند به آن ها به عنوان نماد جامعه اعتماد نداشته باشند، قاعدتا نمی توانند دیگر به آسانی وارد اجتماع شوند و با افراد مختلف ارتباط برقرار کنند.
به توضیح چند نمونه از راه های افزایش امنیت برای کودکان می پردازیم:
یک نمونه از راه های افزایش امنیت، این است که کودک احساس خوبی و امنیتی در خانواده داشته باشد و به والدین خود بتواند اعتماد کند و در مورد مسائل مختلف با آن ها مشورت کند یا مواردی که زندگی و جانشان را تهدید می کند را به والدین خود گزارش دهند.
پس سعی کنید ارتباط موثری با کودکان خود برقرار کنید تا در وهله اول کودکان در محیط خانه و در کنا خانواده خود، امنیت کامل داشته باشند و والدین تنها به فکر مشکلات اجتماع و محیط بیرونی خانواده باشند.
دومین راهکار برای افزایش امنیت کودکان، شناخت دوستان و اشخاصی است که با آن ها در رفت و آمد و تعامل هستند. زیرا ممکن است والدین دوست کودکتان مواد مخدر یا مشروبات الکلی مصرف کند و در حال خود نباشد و کنترل اعمالش را نداشته باشد و به کودک آسیب جانی یا روحی بزند.
کودکان معمولا اوقات بیکاری خود را با تماشای کارتون و فیلم های متفاوت و بازی های کامپیوتری، می گذرانند و در بسیاری از مواقع پدر و مادر حواسشان به نوع بازی و عملکرد و تغییر رفتارشان نمی باشد و کودک در دراز مدت با رفتارهای پرخاشگرانه و عصبی، سبک زندگی خود را تغییر می دهد.
این کودکان در محیط بیرون خانه به گونه ای رفتار می کند و با افرادی ارتباط برقرار می کند که آن ها به راحتی می توانند از آن ها سوء استفاده کنند و امنیت و آسایش کودک را برای همیشه از بین ببرند.
راه های افزایش امنیت
روانشناسی کودک
کودکانی که در کودکی، مانند دیگر بچه های هم سن و سال خود بچگی نمی کنند و خانواده ها آن ها را از همان سنین کم برای کار کردن و مستقل شدن پرورش می دهند، هیچ گاه از امنیت اجتماعی کامل برخوردار نخواهند شد و افراد سودجو و سوء استفاده گر از همان سنین کم از این کودکان به نفع خودشان استفاده می کنند.
بهتر است در صورتی که نمی توانید سرپرستی کودکتان را بر عهده بگیرید او را به مکان هایی مانند بهزیستی یا خانواده هایی که نمی توانند بچه دار بشوند، بسپارید تا کودکتان در محیط امن خانواده و در کنار افراد مطمئن بزرگ شوند و بخاطر هزینه های زندگی یا بیماری روانی پدر یا مادر، دچار آسیب های اجتماعی نشوند.
اگر کودکتان دچار کمبود اعتماد به نفس شده است و از ورود به اجتماع و بازی با کودکان دیگر می ترسد و نمی تواند با اشخاص دیگر ارتباط برقرار کند، این موضوع به این معناست که کودک شما احساس امنیت نمی کند و به فردی گوشه گیر و منزوی تبدیل شده است.
در صورتی که نمی توانید علت آن را متوجه شوید و مشکل را برطرف کنید حتما کودک خود را برای صحبت با یک متخصص و روانشناس به مطب های مشاوره ببرید تا بتواند در مورد مشکل خود با یک فرد خبره در این زمینه صحبت کند و علت این موضوع را جویا شوید.
حتما برای رفع این موضوع هرچه سریع تر اقدام کنید تا کودکتان در سنین بالاتر بخاطر احساس عدم امنیت در اجتماع، به فردی منزوی و تنها تبدیل نشود.
روانشناسی کودک
جمع بندی
اگر کودکتان در محیط خانه یا اجتماع احساس امنیت نمی کند و دقت کرده اید که با کسی نمی تواند ارتباط برقرار کند و از تنهایی و صحبت می ترسد، حتما مشکلی او را تهدید می کند یا شخصی او را در گذشته اذیت کرده است، برای فهمیدن این موضوع کودک خود را به روانشناس نشان دهید.
